หลายๆท่านอาจจะเคยได้ยิน ตามเว็บไซต์หรือตามเว็บบอร์ดต่างๆ โจมตีระบบ 3G บ้านเราว่าสู้ประเทศอื่นในอาเซี่ยนไม่ได้ ลาว เค้าใช้ 4G แล้ว ซึ่งผมขอยืนยันว่า ลาว ยังไม่ได้ใช้ 4G นะครับแค่เปิดทดลองใช้ในช่วงประชุม ASEM เท่านั้น ผู้ให้บริการเครือข่ายมือถือในลาว มีหลายเจ้ามาก อาทิเช่น Lao Telecom ETL UITEL Beeline ซึ่งระบบมือถือในประเทศลาวจะไม่เหมือนไทยคือ ถ้าจะสมัครแพีกเกจอินเตอร์เน็ต จะไม่สามารถโทรเข้าโทรออกได้ ถ้าจะเอาแบบโทรเข้าโทรออกได้ จะไม่สามารถสมัครแพีกเก็ตอินเตอร์เน็ตได้ คือต้องจ่ายเป็น Mb ในราคาแพงนั่นเอง
สิ่งที่ 3G เมืองลาวดีกว่าเมืองไทยชัดเจน คือ ราคา ซึ่งถูกมาก ถ้าสมัคร Unlimit รายวัน ตกวันละ 20 บาท รายเดือนก็ประมาณ 500 บาท แต่ สัญญานไม่ครอบคลุมทุกพื้นที่ ขนาดในตัวเมืองเอง 3G ก็ไม่ได้ครอบคลุมทั้งหมด ออกไปนอกเมืองก็มีบ้างไม่มีบ้าง แล้วแต่อารมณ์ แต่ท่านใดมายังเวียงจันทน์ ผมแนะนำ Beeline ครับ ไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียครับ แต่ผมใช้อยู่ แรงและเร็วที่สุดละครับ แต่ไปต่างแขวงไม่ทราบนะครับ เพราะผมใช้ที่เวียงจันทน์แล้วดี
เพราะฉะนั้น คนไทยไม่ต้องน้อยเนื้อต่ำใจเรื่อง 3G นะครับ ของถูกและดีไม่มีในโลกครับ ระหว่างนี้ก้มารอลุ้นให้ 3G เมืองไทยเต็มรูปแบบสักทีครับ
สบายดี เวียงจันทน์์
ทุกเรื่องราวในนครเวียงจันทน์ แหล่งกิน แหล่งเที่ยว แหล่งธรรมชาติ และเรื่องอื่นๆอีกมากมายในนครหลวงของประเทศลาว
วันอังคารที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556
ภาษาลาว ภาษาไทย ชาติไหนก็อ่านออก
ต้องยอมรับว่าประเทศลาว เป็นต่างประเทศที่ คนไทยเดินทางไปแล้ว แทบจะไม่ต้องปรับตัวอะไรเลยทั้งภาษา วัฒนธรรม การกิน คนลาวจะฟังคนไทยพูดรู้เรื่องเกือบทุกคน เพราะคนส่วนใหญ่ดูทีวีไทยนั่นเอง แต่คนไทย ฟังคนลาวพูดพอรู้เรื่องจับใจความได้ แต่บางครั้งก็งงๆ กันเหมือนกัน วันนี้ เราก้มาดุคำไทยคำลาว กันดีกว่าครับ ว่า ภาษาลาวแบบ นี้ ภาษาไทย คืออะไร
สรรพนามภาษาลาว - ไทย
ข้อย : ฉัน
พวกเฮา : เรา
เจ้า : คุณ
มัน : มัน
พวกเจ้า : พวกท่าน
หยัง : อะไร
ท้าว : นาย
สาว : นางสาว
แม่ : นาง
เฮ็ด : ทำ
ซอย, ซอยเหลือ : ช่วย
ฮู้ : รู้
เยี่ยมยาม : เยี่ยมเยือน
โอ้โลม : พูดคุย, สนทนา
บ่ย่าน : ไม่กลัว
ไข : เปิด
อัด : ปิด
แถ : โกน
ขวัด: แคะ
ปด : ถอด
ถอก : เท (น้ำ)
แว่ : แวะ
วันพะหัด : วันพฤหัสบดี
ยามเช้า : ตอนเช้า
ยามสวย : ตอนสาย
ยามแลง : ตอนเย็น
มื่อนี่ : วันนี้
เซ่านี่ : เช้านี้
มื่อแลง : เย็นนี้
วันพุก, มื่ออืน : พรุ่งนี้
วันฮือ : มะรืนนี้
มื่อวานนี่ : เมื่อวานนี้
จั๊กโมงแล้ว : กี่โมงแล้ว
แต่โดน : นานมาแล้ว
บ่โดน : ไม่นาน
หว่างแล้ว : ไม่นานมานี้
เทือ : ครั้ง
ม่อๆนี้ : เร็วๆนี้
คำทั่วไป
ภาษาลาว - ไทย
ฮ้าย : ดุ
ม่วนซื่น : สนุกสนาน
ฮับต้อน : ต้อนรับ
ยาม : เยี่ยมเยือน
เฮ็ดเวียก : ทำงาน
ลัก : ขโมย
พัวพัน : ติดต่อ
ฮักแฮง รักมาก
ซุกยู้ : สนับสนุน, ส่งเสริม
นายภาษา : ล่าม
ผู้ต่างหน้า : ตัวแทน, ผู้แทน
ห้องการ : สำนักงาน
ไปนอก : ไปห้องน้ำ
น้ำของ : แม่น้ำโขง
ขัว : สะพาน, ขวา
อ่างดาวเทียม : จานดาวเทียม
ป่องเยี่ยม : หน้าต่าง
แว่นแยง : กระจกส่องหน้า
ตะเว็น : พระอาทิตย์
ทิ่ม : ทิ้ง, ทำให้ตก (สิ่งของ.ขยะ)
ขี้เหยื่อ : ขยะ
โฮงแฮม : โรงแรม
พะยาด : โรคภับไข้เจ็บ
นายแพด : บุรุษพยาบาล
นางแพด : นางพยาบาล
โฮงหมอ : โรงพยาบาล
ท่านหมอ : นายแพทย์.แพทย์หญิง
ห้องการป้องกันความสงบ : สถานีตำรวจ
ทะนาคาน : ธนาคาร
จั๋งได๋ : อย่างไร
เกิบ : รองเท้า
ลองเท้า : ถุงเท้า
ตั่ง : เก้าอี้
โมง : นาฬิกา
ฮ้านแปงโมง : ร้านซ่อมนาฬิกา
ฮ้านจอดยาง : ร้านปะยาง
สบู่ฝุ่น : ผงซักฟอก
แพ้ : ชนะ
เสียให้ : แพ้
แอบกาย : ออกกำลังกาย
หลวง : ใหญ่โต
กะปอมหลวง : ไดโนเสาร์
จำปาหลวง (เซียงเมี่ยง) : ดอกลั่นทม
เจ้ามหาชีวิต : ในหลวง
หมั้นยืน : ยืนยาว
เฮือนพัก : บ้านพัก, เกสต์เฮาส์
เคื่อง : สินค้า
สินค้า : ขายสินค้า
ขายเคื่อง : ผ้า
แผ่นแพ,ผ้าแพ : เสื้อผ้าสำเร็จรูป
โส้ง : กางเกง
ซิ่น : ผ้านุ่ง
ขายโต, ขายของ : ค้าประเวณี
ถุงยาง : ถุงพลาสติก
เสื้อกันฝนตัวน้อย : ถุงยางอนามัย
เซินซาบ : โปรดทราบ
ตื่นตาม : ตื่นตูม
บ่อนท่องเที่ยว : สถานที่ท่องเที่ยว
ย่าง : เดิน
ถ้ำติ่ง.ถ้ำหินติ่ง : ถ้ำหินงอกหินย้อย
วันสังขานล่อง : วันสงกรานต์
วันสังขานขึ้น : วันปีใหม่
ใบยั่งยืน : ใบประกาศเกียรติคุณ
ใบประหยัด : ระวัง
เสีย : หาย
มอดไฟ : ดับไฟ
ไฟอำนาจ : ไฟแดง
ไฟเกียม : ไฟเหลือง
ไฟเสรี : ไฟเขียว
กะเกียม : ตระเตรียม
บ่ค่อยมัก : ไม่ค่อยชอบ
ต่ำหูก,ตำแผ่น : ทอผ้า
ปาฝา : ตะพาบน้ำ
ทั้งพวง : ทั้งระบบ
ปูยาง : ราดยาง
บ่อนนั่ง : ที่นั่ง
ห้ามสูบยา : ห้ามสูบบุหรี่
ตาด : น้ำตก
ทุ่งเพียง : ที่ราบ
พูเพียง : ที่สูง
พูดอย : ภูเขา
สรรพนามภาษาลาว - ไทย
ข้อย : ฉัน
พวกเฮา : เรา
เจ้า : คุณ
มัน : มัน
พวกเจ้า : พวกท่าน
หยัง : อะไร
ท้าว : นาย
สาว : นางสาว
แม่ : นาง
เฮ็ด : ทำ
ซอย, ซอยเหลือ : ช่วย
ฮู้ : รู้
เยี่ยมยาม : เยี่ยมเยือน
โอ้โลม : พูดคุย, สนทนา
บ่ย่าน : ไม่กลัว
ไข : เปิด
อัด : ปิด
แถ : โกน
ขวัด: แคะ
ปด : ถอด
ถอก : เท (น้ำ)
แว่ : แวะ
วันพะหัด : วันพฤหัสบดี
ยามเช้า : ตอนเช้า
ยามสวย : ตอนสาย
ยามแลง : ตอนเย็น
มื่อนี่ : วันนี้
เซ่านี่ : เช้านี้
มื่อแลง : เย็นนี้
วันพุก, มื่ออืน : พรุ่งนี้
วันฮือ : มะรืนนี้
มื่อวานนี่ : เมื่อวานนี้
จั๊กโมงแล้ว : กี่โมงแล้ว
แต่โดน : นานมาแล้ว
บ่โดน : ไม่นาน
หว่างแล้ว : ไม่นานมานี้
เทือ : ครั้ง
ม่อๆนี้ : เร็วๆนี้
หมวดอาหาร
ภาษาลาว - ไทย
ข้าวเซ่้า : อาหารเช้า
ข้าวสวาย : อาหารกลางวัน
ข้าวแลง : อาหารเย็น
แต่งกิ่น, ทำกับข้าว : ทำอาหาร
ร้านกิ่นดื่ม : ร้านอาหาร
กิ่นเข่า : กินข้าว
ซิ้นงัว : เนื่อวัว
ซิ้นหมู : เนื้อหมู
หมูปิ้น : หมูหัน
ผักซู : กะหล่ำปลี
หมากเผ็ด : พริก
หมากไม้ : ผลไม้
หมากเขียบ : น้อยหน่า
หมากฮุ่ง : มะละกอ
หมากนัด : สัปรด
หมากจอง : ชมพู่
หมากม่วง : มะม่วง
หมากโม : แตงโม
หมากเกี้ยง (ใหญ่) : ส้มโอ
ข้าวเจ้า : ข้าวสวย
ข้าวเปียก : ข้าวต้ม
ข้าวคั่ว : ข้าวผัด
เฝอ : ก๋วยเตี๋ยว
หม้ำ : ไส้อั่ว
คั่วหมี่ : หมี่ผัด
ซิ้นจุ่ม : แจ่วฮ้อน
น้ำบอลิสุด : น้ำเปล่า
น้ำหวาน : น้ำอัดลม
น้ำก้อน : น้ำแข็ง
ซาเย็น : น้ำแข็งใส่ชา
ซาหวานเย็น : ชาดำเย็น
กะแลม : ไอศกรีม
ขนมคู่ : ปาท่องโก๋
ข้าวจี่ : ขนมปัง
แซ่บหลาย : อร่อยมาก
ฮ้อน : ร้อน
ส้ม : เปรี้ยว
แก้ว : ขวดน้ำ
ท่อดูด : หลอดดูด
จอก : แก้วน้ำ
แก้ว : ขวด
ชาม : กะละมัง
ถ้วย : ชาม
เจี้ยอนามัยผ้าอนามัย : กระดาษทิชชู่
ไล่เงิน : เก็บเงิน (เวลาไปทานอาหาร)
ข้าวเซ่้า : อาหารเช้า
ข้าวสวาย : อาหารกลางวัน
ข้าวแลง : อาหารเย็น
แต่งกิ่น, ทำกับข้าว : ทำอาหาร
ร้านกิ่นดื่ม : ร้านอาหาร
กิ่นเข่า : กินข้าว
ซิ้นงัว : เนื่อวัว
ซิ้นหมู : เนื้อหมู
หมูปิ้น : หมูหัน
ผักซู : กะหล่ำปลี
หมากเผ็ด : พริก
หมากไม้ : ผลไม้
หมากเขียบ : น้อยหน่า
หมากฮุ่ง : มะละกอ
หมากนัด : สัปรด
หมากจอง : ชมพู่
หมากม่วง : มะม่วง
หมากโม : แตงโม
หมากเกี้ยง (ใหญ่) : ส้มโอ
ข้าวเจ้า : ข้าวสวย
ข้าวเปียก : ข้าวต้ม
ข้าวคั่ว : ข้าวผัด
เฝอ : ก๋วยเตี๋ยว
หม้ำ : ไส้อั่ว
คั่วหมี่ : หมี่ผัด
ซิ้นจุ่ม : แจ่วฮ้อน
น้ำบอลิสุด : น้ำเปล่า
น้ำหวาน : น้ำอัดลม
น้ำก้อน : น้ำแข็ง
ซาเย็น : น้ำแข็งใส่ชา
ซาหวานเย็น : ชาดำเย็น
กะแลม : ไอศกรีม
ขนมคู่ : ปาท่องโก๋
ข้าวจี่ : ขนมปัง
แซ่บหลาย : อร่อยมาก
ฮ้อน : ร้อน
ส้ม : เปรี้ยว
แก้ว : ขวดน้ำ
ท่อดูด : หลอดดูด
จอก : แก้วน้ำ
แก้ว : ขวด
ชาม : กะละมัง
ถ้วย : ชาม
เจี้ยอนามัยผ้าอนามัย : กระดาษทิชชู่
ไล่เงิน : เก็บเงิน (เวลาไปทานอาหาร)
ช้อปปิ้ง
ภาษาลาว - ไทย
เท่าได๋ : เท่าไหร่
ถึก : ถูก
แพง : แพง
จักรคิดไล่ : เครื่องคิดเลข
มักหลาย : ชอบมาก
แพงหลาย : แพงมาก
ลดได้บ่ : ลดหน่อยได้ไหม
หลุดราคา : ลดราคา
ซอกซื้อ : หาซื้อ
คำ : ทองคำ
ทอง : ทองเหลือง
คำกิโล : ทอง 99 เปอร์เซ็นต์
หลายโพด : มากไป
น้อยโพด : น้อยไป
อันนี่แม่นหยัง : นี่อะไร
หยัง, แม่นหยัง : อะไร
อันนั้นแม่นหยัง : นั่นอะไร
ลดใหญ่ : รถยนต์
ลดจัก : รถมอเตอร์ไซค์
ลดถีบ : รถจักรยาน
สามล่อ : รถสามล้อ
ลดเม : รถประจำทาง
แอ๊ดซัง : เบนซิน
กาซวน : โซล่า
ปิล็อต : นักบิน, กัปตัน
โอแตส, สาวอากาศ : แอร์โฮสเตส
เดิ่นบิน : สนามบิน
เดิ่นกีฬา : สนามกีฬา
ปี้ : ตั๋ว
ปี้ยน : ตั๋วเครื่องบิน
บ่อนขายปี้ : ที่ขายตั๋ว
ข้าวของ : กระเป๋า, สัมภาระเดินทาง
เท่าได๋ : เท่าไหร่
ถึก : ถูก
แพง : แพง
จักรคิดไล่ : เครื่องคิดเลข
มักหลาย : ชอบมาก
แพงหลาย : แพงมาก
ลดได้บ่ : ลดหน่อยได้ไหม
หลุดราคา : ลดราคา
ซอกซื้อ : หาซื้อ
คำ : ทองคำ
ทอง : ทองเหลือง
คำกิโล : ทอง 99 เปอร์เซ็นต์
หลายโพด : มากไป
น้อยโพด : น้อยไป
อันนี่แม่นหยัง : นี่อะไร
หยัง, แม่นหยัง : อะไร
อันนั้นแม่นหยัง : นั่นอะไร
ลดใหญ่ : รถยนต์
ลดจัก : รถมอเตอร์ไซค์
ลดถีบ : รถจักรยาน
สามล่อ : รถสามล้อ
ลดเม : รถประจำทาง
แอ๊ดซัง : เบนซิน
กาซวน : โซล่า
ปิล็อต : นักบิน, กัปตัน
โอแตส, สาวอากาศ : แอร์โฮสเตส
เดิ่นบิน : สนามบิน
เดิ่นกีฬา : สนามกีฬา
ปี้ : ตั๋ว
ปี้ยน : ตั๋วเครื่องบิน
บ่อนขายปี้ : ที่ขายตั๋ว
ข้าวของ : กระเป๋า, สัมภาระเดินทาง
คำทักทาย
ภาษาลาว ไทย
ซำบายดี : สวัสดี
ขอบใจ : ขอบคุณ
ขอบใจหลายๆ : ขอบคุณมาก
บ่เปนหยัง : ไม่เป็นไร
ขอโทด : ขอโทษ
ขอให้เข้มแข็ง : ขอให้มีสุขภาพดี
ขอให้มั่นยืน : ขอให้อายุยืน
ข้อยฮักเจ้า : ฉันรักเธอ
บ่ดี : ไม่ดี
งาม : สวย
เจ้าชู้ : รูปงามมีเสน่ห์ (คำชม)
น่าฮัก : น่ารัก
แม่นแล้ว : ใช่
บ่., บ่แม่น : ไม่ใช่
ลาก่อน : ลาก่อน (จากไปไกล)
โซกดี : ลาก่อน (ยังอยู่ใกล้)
ยินดีที่ฮู้จัก : ยินดีที่ได้รู้จัก
เจ้าซื่อหยัง : คุณชื่ออะไร
ข่อยซื่อ : ฉันชื่อ
เจ้ามาแต่ไส : คุณมาจากไหน
สบายดีบ่ : คุณเป็นอย่างไรบ้าง
ซำบายดี : สวัสดี
ขอบใจ : ขอบคุณ
ขอบใจหลายๆ : ขอบคุณมาก
บ่เปนหยัง : ไม่เป็นไร
ขอโทด : ขอโทษ
ขอให้เข้มแข็ง : ขอให้มีสุขภาพดี
ขอให้มั่นยืน : ขอให้อายุยืน
ข้อยฮักเจ้า : ฉันรักเธอ
บ่ดี : ไม่ดี
งาม : สวย
เจ้าชู้ : รูปงามมีเสน่ห์ (คำชม)
น่าฮัก : น่ารัก
แม่นแล้ว : ใช่
บ่., บ่แม่น : ไม่ใช่
ลาก่อน : ลาก่อน (จากไปไกล)
โซกดี : ลาก่อน (ยังอยู่ใกล้)
ยินดีที่ฮู้จัก : ยินดีที่ได้รู้จัก
เจ้าซื่อหยัง : คุณชื่ออะไร
ข่อยซื่อ : ฉันชื่อ
เจ้ามาแต่ไส : คุณมาจากไหน
สบายดีบ่ : คุณเป็นอย่างไรบ้าง
ฮ้าย : ดุ
ม่วนซื่น : สนุกสนาน
ฮับต้อน : ต้อนรับ
ยาม : เยี่ยมเยือน
เฮ็ดเวียก : ทำงาน
ลัก : ขโมย
พัวพัน : ติดต่อ
ฮักแฮง รักมาก
ซุกยู้ : สนับสนุน, ส่งเสริม
นายภาษา : ล่าม
ผู้ต่างหน้า : ตัวแทน, ผู้แทน
ห้องการ : สำนักงาน
ไปนอก : ไปห้องน้ำ
น้ำของ : แม่น้ำโขง
ขัว : สะพาน, ขวา
อ่างดาวเทียม : จานดาวเทียม
ป่องเยี่ยม : หน้าต่าง
แว่นแยง : กระจกส่องหน้า
ตะเว็น : พระอาทิตย์
ทิ่ม : ทิ้ง, ทำให้ตก (สิ่งของ.ขยะ)
ขี้เหยื่อ : ขยะ
โฮงแฮม : โรงแรม
พะยาด : โรคภับไข้เจ็บ
นายแพด : บุรุษพยาบาล
นางแพด : นางพยาบาล
โฮงหมอ : โรงพยาบาล
ท่านหมอ : นายแพทย์.แพทย์หญิง
ห้องการป้องกันความสงบ : สถานีตำรวจ
ทะนาคาน : ธนาคาร
จั๋งได๋ : อย่างไร
เกิบ : รองเท้า
ลองเท้า : ถุงเท้า
ตั่ง : เก้าอี้
โมง : นาฬิกา
ฮ้านแปงโมง : ร้านซ่อมนาฬิกา
ฮ้านจอดยาง : ร้านปะยาง
สบู่ฝุ่น : ผงซักฟอก
แพ้ : ชนะ
เสียให้ : แพ้
แอบกาย : ออกกำลังกาย
หลวง : ใหญ่โต
กะปอมหลวง : ไดโนเสาร์
จำปาหลวง (เซียงเมี่ยง) : ดอกลั่นทม
เจ้ามหาชีวิต : ในหลวง
หมั้นยืน : ยืนยาว
เฮือนพัก : บ้านพัก, เกสต์เฮาส์
เคื่อง : สินค้า
สินค้า : ขายสินค้า
ขายเคื่อง : ผ้า
แผ่นแพ,ผ้าแพ : เสื้อผ้าสำเร็จรูป
โส้ง : กางเกง
ซิ่น : ผ้านุ่ง
ขายโต, ขายของ : ค้าประเวณี
ถุงยาง : ถุงพลาสติก
เสื้อกันฝนตัวน้อย : ถุงยางอนามัย
เซินซาบ : โปรดทราบ
ตื่นตาม : ตื่นตูม
บ่อนท่องเที่ยว : สถานที่ท่องเที่ยว
ย่าง : เดิน
ถ้ำติ่ง.ถ้ำหินติ่ง : ถ้ำหินงอกหินย้อย
วันสังขานล่อง : วันสงกรานต์
วันสังขานขึ้น : วันปีใหม่
ใบยั่งยืน : ใบประกาศเกียรติคุณ
ใบประหยัด : ระวัง
เสีย : หาย
มอดไฟ : ดับไฟ
ไฟอำนาจ : ไฟแดง
ไฟเกียม : ไฟเหลือง
ไฟเสรี : ไฟเขียว
กะเกียม : ตระเตรียม
บ่ค่อยมัก : ไม่ค่อยชอบ
ต่ำหูก,ตำแผ่น : ทอผ้า
ปาฝา : ตะพาบน้ำ
ทั้งพวง : ทั้งระบบ
ปูยาง : ราดยาง
บ่อนนั่ง : ที่นั่ง
ห้ามสูบยา : ห้ามสูบบุหรี่
ตาด : น้ำตก
ทุ่งเพียง : ที่ราบ
พูเพียง : ที่สูง
พูดอย : ภูเขา
การเดินทางมายัง นครหลวงเวียงจันทน์
ในปัจจุบันการเดินทางมายังเมืองเวียงจันทน์ สามารถเดินทางมาได้อย่างง่ายดาย ทั้งรถทัวร์ ซึ่งในปัจจุบันได้เปิดเส้นทาง กรุงเทพ-เวียงจันทน์ โดยปรับปรุงเส้นทาง จาก นครราชสีมา-เวียงจันทน์ 1 เที่ยวต่อวัน ออกจากกรุงเทพฯ เวลา 20.00 น. และออกจากเวียงจันทน์ เวลา 18.00 น. ใช้เวลาเดินทางประมาณ 11 ชั่วโมง ค่าโดยสาร 900 บาท
หรือท่านใด ต้องการเดินทางจากหนองคายหรืออุดรธานี เข้า เวียงจันทน์ ก็มีรถระหว่างประเทศคอยบริการตลอดทั้งวัน โดยจากหนองคายมาเวียงจันทน์ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงกว่าๆ ราคา 55 บาท จากอุดรก็จะใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมงครึ่ง ราคา 80 บาท หากท่านใดต้องการเดินทางเร็วกว่านั้น แนะนำว่าให้ลงที่ด่านประเทศลาวและต่อรถเข้าไปในเมือง(ตลาดเช้า) โดยราคามาตรบานปกติ จะอยู่ที่ 50 บาท เดินทางด้วยรถสองแถว หรือรถจัมโบ้(สามล้อ) หรือท่านใดเดินออกมาไกลจากด่านหน่อย ก็จะเจอกับรถสองแถวจอดอยู่ข้างถนนและมีคนลาวขึ้นอยู่ เราก้อขึ้นตามไป ซึ่งจะเสียค่ารถประมาณ 8000-10000 กีบ (ประมาณ 40 บาท)
หากท่านใดมีทุนทรัพย์ก็เครื่องบินครับ กรุงเทพ-เวียงจันทน์ปัจจุบันมีหลายสายการบิน ราคาก็แตกต่างกันเล็กน้อย แต่การบินไทยอาหารน่าจะ OK สุด ซึ่งแน่นอนว่าก็แพงที่สุดเช่นกัน เหมาะสำหรับที่จะมีคนหรือโรงแรมมารับครับ เพราะสนามบินไม่มีรถประจำทาง ต้อเหมาแท็กซี่อย่างเดียว ถ้าเข้าเมืองก็โดนฟันเนาะๆสองร้อยห้าสิบบาทละครับ ทั้งๆที่ห่างกันแค่ประมาณสี่ถึงห้าโลเท่านั้น
สำหรับการเดินทางด้วยรถไฟก้มีนะครับ แต่ผมเองก้ไม่เคยนั่ง ดูช้าๆยังไงไม่รุ้ครับ
หรือท่านใด ต้องการเดินทางจากหนองคายหรืออุดรธานี เข้า เวียงจันทน์ ก็มีรถระหว่างประเทศคอยบริการตลอดทั้งวัน โดยจากหนองคายมาเวียงจันทน์ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงกว่าๆ ราคา 55 บาท จากอุดรก็จะใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมงครึ่ง ราคา 80 บาท หากท่านใดต้องการเดินทางเร็วกว่านั้น แนะนำว่าให้ลงที่ด่านประเทศลาวและต่อรถเข้าไปในเมือง(ตลาดเช้า) โดยราคามาตรบานปกติ จะอยู่ที่ 50 บาท เดินทางด้วยรถสองแถว หรือรถจัมโบ้(สามล้อ) หรือท่านใดเดินออกมาไกลจากด่านหน่อย ก็จะเจอกับรถสองแถวจอดอยู่ข้างถนนและมีคนลาวขึ้นอยู่ เราก้อขึ้นตามไป ซึ่งจะเสียค่ารถประมาณ 8000-10000 กีบ (ประมาณ 40 บาท)
หากท่านใดมีทุนทรัพย์ก็เครื่องบินครับ กรุงเทพ-เวียงจันทน์ปัจจุบันมีหลายสายการบิน ราคาก็แตกต่างกันเล็กน้อย แต่การบินไทยอาหารน่าจะ OK สุด ซึ่งแน่นอนว่าก็แพงที่สุดเช่นกัน เหมาะสำหรับที่จะมีคนหรือโรงแรมมารับครับ เพราะสนามบินไม่มีรถประจำทาง ต้อเหมาแท็กซี่อย่างเดียว ถ้าเข้าเมืองก็โดนฟันเนาะๆสองร้อยห้าสิบบาทละครับ ทั้งๆที่ห่างกันแค่ประมาณสี่ถึงห้าโลเท่านั้น
สำหรับการเดินทางด้วยรถไฟก้มีนะครับ แต่ผมเองก้ไม่เคยนั่ง ดูช้าๆยังไงไม่รุ้ครับ
วันจันทร์ที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556
วัดศรีเมือง วัดคู่บ้านคู่เมือง นครเวียงจันทน์
วัดเจ้าแม่ศรีเมือง
วัดศรีเมืองหรือวัดเจ้าแม่ศรีเมือง ซึ่งชาวลาวให้ความเคารพเป็นอย่างมาก เป็นวัดที่มีความศักดิ์สิทธิ์มากแห่งหนึ่งของนครเวียงจันทน์ ไม่เพียงแต่เฉพาะชาวลาวเท่านั้น ชาวไทยหรือชาวต่างประเทศเองสิ่งแรกที่จะทำหลังจากที่มาเวียงจันทน์ก็คือการมาไหว้เจ้าแม่ศรีเมืองเพื่อความเป็นศิริมงคล โดยสามารถทำบุญสืบชะตา ได้กับพระที่นั่งอยู่บนวิหารหรือ บริเวณทางเข้าอีกด้วย
วัดศรีเมืองสร้างขึ้นในปี พ.ศ.2106 โดยเหล่าเสนาอำมาตย์ของพระเจ้าไชยเชษฐาธราชได้ลงความเห็นให้สร้างวัดศรีเมือง ณ ที่แห่งนี้ ต่อมาถูกกองทัพสยามทำลายลงในปี พ.ศ.2371 และสร้างวัดศรีเมืองขึ้นมาใหม่ในปี พ.ศ.2458
ภายในวัดศรีเมืองมีพระพุทธรูปประดิษฐานอยู่มากมาย
โดยเฉพาะพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์และเก่าแก่
พระพุทธรูปองค์นี้ได้ชำรุดไปบางส่วน
ซึ่งชาวลาวเชื่อกันว่าพระพุทธรูปองค์นี้ศักดิ์สิทธิ์เป็นอย่างมาก ในอดีตวัดศรีเมืองเคยเป็นที่ตั้งของเสาหลักเมือง และพระแก้วมรกตอีกด้วย
สำหรับนักท่องเที่ยวที่มาไหว้พระ สามารถซื้อดอกไม้ธูปเทียนได้ จากบริเวณหน้าวัดหรือข้างในวัด แนะนำให้มาซื้อข้างในวัดเพราะบริจาคเงินได้ตามกำลังศรัทธา ไม่โดนเอาเปรียบอย่างแน่นอน
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)